Arkusz z Wiedzy o tańcu na poziomie podstawowym składał się z 16 zadań, za które można było uzyskać maksymalnie 100 punktów. Na ich wykonanie maturzyści mieli 120 minut.
W zadaniu pierwszym należało przyporządkować właściwą nazwę tańca do ilustracji przedstawiających charakterystyczne elementy strojów ludowych z różnych regionów Polski. Następne polecenie wymagało znajomości cech charakterystycznych polskich tańców narodowych. Podane opisy należało podpisać odpowiednią nazwą tańca. W zadaniu 3 maturzyści musieli poradzić sobie z tradycyjną choreografią baletu ?Śpiąca królewna?. Z podanych postaci fantastycznych i bajkowych( między innymi Czerwony Kapturek, Piotruś Pan, Kot w butach) trzeba było wybrać te, które pojawiają się w III akcie (divertissement) baletu. Następne zadanie polegało na dokończeniu kilku zdań, wybierając jedną z czterech możliwości. Aby rozwiązać to zadanie należało wiedzieć między innymi, z jakim kierunkiem w sztuce związany jest choreograficzny debiut Wacława Niżyńskiego, do jakiego baletu Bronisław Niżyński wprowadził ruchy zaczerpnięte ze sportu oraz kto po raz pierwszy wykonał miniaturę baletową ?Umierający łabędź? w choreografii Michała Fokina. W poleceniu 5 trzeba było dopasować nazwiska choreografów do ich prapremierowych realizacji, natomiast w 6 ? dopasować nazwiska tancerek do ich zdjęć.
Zadanie 7 wymagało wiedzy na temat znanych baletów. Maturzyści musieli rozpoznać, o jakim balecie mówią podane fragmenty tekstów. Kolejne polecenie dotyczyło biografii znanych polskich artystów baletu. W zadaniu 9 należało dokończyć zdania, wybierając jedną z czterech możliwości. Dotyczyły one między innymi autorki podręcznika choreografii ?The Art of Making Dances? oraz zasług Lo?e Fuller dla tańca współczesnego.
Zadanie 10 składało się z kilku podpunktów. Na podstawie przedstawionej ilustracji należało:
- Podać tytuł baletu, jego choreografa oraz epokę, której on działał
- Zanalizować kompozycję przestrzenną tańca i domyślnego ruchu przedstawionego na ilustracji
- Omówić krótko styl baletu klasycznego, który pokazuje podany obraz
W następnym poleceniu trzeba było wykazać się znajomością tańców dworskich, takich jak gigue, allemande, menuet, i dopasować ich nazwy do podanych opisów. Zadanie 12 było typu prawda/fałsz. Maturzyści musieli zdecydować na przykład, czy Rudolf Benesh wykorzystał pięciolinię do zapisu ruchu. W poleceniu 13 należało uzupełnić luki w biografiach trzech choreografów: Roland Petit, Jiři Kylián i Maurice Béjart. W następnym zadaniu abiturienci musieli dopasować opisy tańców do właściwych ilustracji. W przedostatnim poleceniu podane były dwie ilustracje przedstawiające balety. Trzeba było wybrać z zadania 13 nazwiska choreografów, którzy je stworzyli. Ostatnie polecenie to ponownie dokańczanie zdań, wybierając jedną z czterech możliwości.
Zdawalność:
Wiedzę o tańcu na poziomie podstawowym wybrało zaledwie kilkudziesięciu maturzystów. 93% abiturientów przekroczyło próg 30 punktów. Średni wynik wynosił 48 punktów.
Opinie:
Wiedza o tańcu to mało popularny przedmiot i niewiele osób wybiera go na maturze. Zadania sprawdzają szczegółową i specjalistyczną wiedzę, którą najczęściej uczniowie muszą zdobywać dodatkowo we własnym zakresie.
Pobierz arkusz w PDF na swój komputer:
Lub zobacz go online:
Pobierz odpowiedzi w PDF na swój komputer:
Lub zobacz je online:
A.Szczykutowicz, źródło: CKE