Ta lekcja będzie dla Ciebie na pewno pomocna! :) Bez względu na to, czy przeczytałeś czy też nie lekturę, o której mówimy. Bowiem, jeśli zapoznałeś się z „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza będzie to dla Ciebie czas na powtórkę niektórych zagadnień i zwrócenie uwagi na to, co być może wcześniej przeoczyłeś. Natomiast, jeśli nie miałeś okazji czytać tej książki to właśnie teraz dowiesz się, co jest w niej najbardziej istotne.
PODSTAWOWE INFORMACJE O UTWORZE
„Ferdydurke” to metaforyczna powieść, która została napisana w 1937 roku. Już sam jej tytuł wskazuje na pewną odmienność tego utworu, bowiem tak naprawdę niewiadomo, co znaczy samo słowo Ferdydurke, być może jest to po prostu wyraz wyobraźni autora. Treść tej lektury, opiera się na podziale na trzy części. Rozgrywają się one w różnych miejscach: w szkole, u Młodziaków oraz u Hurleckich. Taki podział umożliwił prezentację poszczególnych wątków oraz dogłębną charakterystykę przedstawicieli tych środowisk. Głównym bohaterem jest Józio Kowalski, który jest postacią specyficzną, a jego losy są bardzo nietypowe. Warto także wspomnieć, że aby zrozumieć to, co chciał przekazać nam autor konieczne jest poznanie gombrowiczowskiego języka. Stanowi to punkt wyjścia, bowiem autor używa w tym utworze wielu słów, których znaczenie może być obce. Natomiast, jeśli poznasz, jakie treści niosą za sobą wyrażenia takie jak: „gęba”, „łydka” lub „upupienie” to właściwie zrozumiesz zamiary twórcy.
CZYM JEST „FORMA”?
zostaje ona siłą narzucona człowiekowi,
to sposób bycia, wyrażania siebie, myślenia, zachowania i postaw,
determinuje ona życie podporządkowanych mu osób,
to punkt wyjścia do refleksji o ludzkim życiu,
jest wyrazem zakłamania i fałszu,
to przyjmowane przez ludzi pozy, schematyczne gesty, czy zachowania,
według niej organizuje się życie społeczeństwa,
to więzy, które krępują wolnych ludzi,
jednostka przyjmuje je za wzór,
to gra pozorów i sztuczna konwencja,
to stereotypy, konwenanse, zależności i układy.
KIM CZŁOWIEK JEST WOBEC „FORMY”?
uwikłany w działania „formy” człowiek nigdy nie jest prawdziwym sobą, traci autentyczność i wrodzoną naturalność,
człowiek popada w niewolę kolejnych form, które są mu narzucane, jednak także sam tworzy nowe formy, w których następnie funkcjonuje on, ale także inni ludzie,
forma kształtuje ludzką naturę,
człowiek jest jedynie aktorem, wykonującym to, co się mu każe, cały czas gra i udaje, przybierając przy tym przeróżne maski, które ukrywają jego prawdziwe „ja”,
człowiek jest uwikłany w siatkę „form”, które spotyka na każdym kroku, staje się niewolnikiem,
jego naturalne, indywidualne i charakterystyczne dla niego cechy są bezwzględnie zabijane,
człowiek nigdy nie może być w pełni sobą,
walka z „formą” jest z góry skazana na niepowodzenie i klęskę,
można próbować się z tego uwolnić, jednak nie ma to sensu, bowiem bez „formy” człowiek nie może żyć, mimo, że ona go ogranicza,
ucieczka przed jedną „formą” to jedynie wejście w kolejną.
podsumowanie
Jak mogłeś zauważyć ta lekcja nie jest, ani streszczeniem utworu, ani dogłębną analizą całego tekstu. Podeszliśmy do niej problemowo i staraliśmy się niejako wyjąć z niej to, co najbardziej dla niej charakterystyczne. Wydaje się, że takie systemowe działanie na lekturach w czasie przedmaturalnych przygotowań jest najbardziej skuteczne. Bez względu na to, czy lubisz czytać, czy wręcz przeciwnie.
Jako podsumowanie zapraszam do obejrzenia filmiku, który znajduje się poniżej i jeszcze na koniec zbierze wszystkie najbardziej istotne informacje:
Loading ...
