Arkusz egzaminacyjny matury z chemii składał się z 40 pytań. Wykonanie ich mogło zagwarantować maturzystom uzyskanie maksymalnie 60 punktów. Na to mieli oni aż 180 minut.
Do poprawnego udzielenia odpowiedzi było dozwolone (a czasem i konieczne) skorzystanie z Wybranych wzorów i stałych fizykochemicznych na egzamin maturalny z biologii, chemii i fizyki. Oprócz tego dopuszczone było skorzystanie z linijki oraz kalkulatora prostego, jeśli oczywiście zaistniała taka potrzeba.
Arkusz egzaminacyjny składał się z zadań otwartych i zamkniętych. Spośród 40 pytań sześć składało się z dwóch części, a dwa z trzech części. Zdecydowana większość prawidłowych rozwiązań umożliwiała jednak zdobycie po jednym punkcie.
Co było do wykonania?
Wśród poleceń do wykonania arkusz maturalny zawierał takie, które wymagały udzielenia odpowiedzi typu prawda/fałsz (np. 2. i 6.) oraz takie, które wymagały napisania wzorów sumarycznych związków, oraz uzupełnienia innych tego typu informacji na podstawie otrzymanych źródeł tekstowych.
Do pojedynczych poleceń zostały również dodane teksty objaśniające. Tak więc np. tekst do zadania 9. i 10. przedstawiał wzór i schemat doświadczenia na cynku, magnezie i glinie. Na podstawie źródła, konieczne było podanie prawidłowych odpowiedzi.
W zadaniu 16. maturzyści musieli zaznaczyć prawidłową nazwę rozpuszczalnika. Tego typu polecenia, podobnie jak inne zamknięte np. prawda/fałsz, pojawiały się tylko w kilku przypadkach.
Otwarte odpowiedzi
Większość poleceń miała formę otwartą, choć znaleźć można było zadania wymagające wpisania pojedynczych słów, ale i takie, których poprawne wykonanie możliwe było poprzez zastosowanie prawidłowych obliczeń np. stopnia dysocjacji kwasu HX w informacji podanej do zadań 11. i 12.
Polecenie 21. sprawdzało umiejętności związane z procesem redukcji i utleniania, z jednoczesną umiejętnością poprawnego stosowania zapisu jonowo-elektronowego. W udzielaniu tego typu odpowiedzi ważne jest to, aby pamiętać o wszystkich elementach rozwiązania i dokładnie wczytać się w jego treść, gdyż bez uwzględnienia liczby oddawanych lub pobieranych elektronów nie może być mowy o zdobyciu pełnej liczby punktów.
Pobierz arkusz w PDF na swój komputer:
Lub zobacz go online:
Piotr Paszelke, źródło: CKE
Loading ...
