Niewiele osób zdaje ten egzamin, ale być może jest to doskonała okazja, aby się wyróżnić. Jeśli tylko interesujecie się muzyką i chcecie połączyć z nią swoją przyszłość, sprawdźcie, jak przygotować się do matury z historii muzyki.
Zainteresowania
Ogromne znaczenie ma to, czy obudziło się w Was zainteresowanie sztuką muzyczną i fenomenem jej rozwoju. Jeśli tak, to powinniście poczytać o kierunkach i stylach muzycznych oraz ich przemianach w toku dziejów, zapoznać się z arcydziełami repertuaru muzycznego z różnych epok i postaciami najwybitniejszych kompozytorów. Warto również poszerzać umiejętność interpretowania zjawisk z historii muzyki na tle historii kultury.
Podsumowując, powinniście zwrócić szczególną uwagę na:
- problemy chronologii
- cechy języka muzycznego charakterystycznego dla epok, kierunków i stylów, ośrodków i wybitnych twórców
- dzieje gatunków i form muzycznych, sposobów wykonania muzyki (instrumentarium, zespoły, praktyka wykonawcza) oraz jej zapisu
- znajomość twórczości najwybitniejszych kompozytorów
- podstawowa wiedza o kulturze różnych epok, umożliwiająca postrzeganie poznanych faktów i zjawisk muzycznych w szerszym kontekście.
Kontakt ze źródłem
W definicji źródła do historii muzyki można stwierdzić, że będzie nim każdy ślad muzycznej działalności człowieka w przeszłości. Może to być zarówno źródło stricte muzyczne (utwór muzyczny) lub źródło pośrednie (tekst literacki, źródło ikonograficzne)
Należy też zwrócić uwagę na to, że w przyjętej koncepcji egzaminu nie przewiduje się zadań wymagających od maturzysty rozpoznawania konkretnych utworów muzycznych. Oczekiwana jest natomiast umiejętność postrzegania i opisu charakterystycznych cech stylu historycznego i indywidualnego.
W związku z tym należy położyć większy nacisk na słuchanie muzyki łącznie z tekstem nutowym. Umożliwiłoby to wykształcenie umiejętności lepszej korelacji wzrokowo-słuchowej. Dostęp do nut i partytur zdaje się być w dzisiejszych czasach o wiele prostszy i łatwiejszy aniżeli dawniej.
Historia muzyki
POZIOM PODSTAWOWY
- Terminy i pojęcia niezbędne do opisu, analizy i interpretacji historii muzyki.
- Chronologia epok, szkół kompozytorskich, ośrodków artystycznych, stylów, postaci w muzyce:
- starożytnej Grecji,
- średniowiecza,
- renesansu,
- baroku,
- klasycyzmu,
- XIX wieku (romantyzmu i neoromantyzmu),
- współczesnej.
- Zagadnienia szczegółowe realizowane w odniesieniu do wskazanych wyżej epok:
- ramy czasowe epok, okresów i stylów w muzyce,
- kultura muzyczna epoki z odniesieniem do innych dziedzin sztuki,
- cechy stylu muzycznego: historycznego, lokalnego, narodowego, indywidualnego,
- praktyka wykonawcza: instrumenty, głosy ludzkie, rodzaje zespołów muzycznych,
- język dźwiękowy: skale, melodyka, harmonika, metrorytmika, kolorystyka, faktura,
- techniki kompozytorskie, sposoby kształtowania formy,
- podstawowe gatunki i formy muzyczne,
- treść i znaczenie w muzyce: ilustracyjność i programowość,
- twórczość wybranych kompozytorów reprezentatywnych dla epoki, stylu, ośrodka z odniesieniem do biografii,
- podstawowe notacje muzyczne,
- wielcy wykonawcy.
- Analiza źródeł nutowych, dźwiękowych, ikonograficznych i tekstów o muzyce. Osiągnięcia uczniów
- Znajomość terminów i pojęć z zakresu wiedzy o muzyce i poprawne ich stosowanie do opisu i analizy zjawisk historycznych.
- Łączenie wiedzy z historii muzyki z wiedzą o kulturze.
- Chronologiczne porządkowanie:
- faktów, dzieł, twórców,
- szkół kompozytorskich, ugrupowań artystycznych, okresów i epok historii muzyki,
- języka dźwiękowego, technik kompozytorskich, stylów muzycznych.
- Prezentowanie znajomości:
- wybranych dzieł muzycznych, biografii i twórczości kompozytorów, szkół kompozytorskich i ugrupowań artystycznych,
- właściwych dla różnych epok: form i gatunków muzycznych, technik kompozytorskich, stylów muzycznych i praktyk wykonawczych.
- Samodzielne rozwiązywanie zadań w oparciu o zapis nutowy, nagrania muzyczne, źródła ikonograficzne, podręczniki.
POZIOM ROZSZERZONY
Treści nauczania
- Terminy i pojęcia niezbędne do opisu, analizy i interpretacji historii muzyki.
- Chronologia epok, szkół kompozytorskich, ośrodków artystycznych, stylów, postaci w muzyce:
- starożytnej Grecji i innych wybranych kultur starożytnych,
- średniowiecza,
- renesansu,
- baroku,
- klasycyzmu,
- XIX wieku (romantyzmu i neoromantyzmu),
- współczesnej.
- Zagadnienia szczegółowe realizowane w odniesieniu do wskazanych wyżej epok:
- ramy czasowe epok, okresów i stylów w muzyce, historyczne i kulturowe determinanty cezur periodyzacyjnych epok, okresów i stylów w muzyce,
- kultura muzyczna epoki z odniesieniem do innych dziedzin sztuki oraz wydarzeń politycznych i społecznych;
- cechy stylu muzycznego: historycznego, lokalnego, narodowego, indywidualnego, funkcjonalnego (np. styl teatralny, kościelny), wykonawczego, stylizacja,
- praktyka wykonawcza: instrumenty, głosy ludzkie, rodzaje zespołów muzycznych, sposoby ich stosowania w gatunkach i stylach muzycznych,
- język dźwiękowy: skale, melodyka, harmonika, metrorytmika, kolorystyka, faktura,
- techniki kompozytorskie, sposoby kształtowania formy,
- podstawowe gatunki i formy muzyczne, ich geneza, przeobrażenia i funkcje,
- treść i znaczenie w muzyce: ilustracyjność i programowość, retoryka, symbolika, twórczość, biografia i recepcja dzieł wybranych kompozytorów reprezentatywnych dla epoki, stylu, ośrodka,
- rodzaje zapisu muzyki,
- wielcy wykonawcy i teoretycy muzyki.
- Analiza źródeł nutowych, dźwiękowych, ikonograficznych i tekstów o muzyce w kontekście stylistycznym i historycznym.
Osiągnięcia uczniów
- Znajomość terminów i pojęć z zakresu wiedzy o muzyce i poprawne ich stosowanie do opisu i analizy zjawisk historycznych.
- Łączenie wiedzy z historii muzyki z wiedzą o kulturze, wydarzeniach politycznych i społecznych.
- Chronologiczne porządkowanie:
- faktów, dzieł, twórców,
- szkół kompozytorskich, ugrupowań artystycznych, okresów i epok historii muzyki,
- języka dźwiękowego, technik kompozytorskich, stylów muzycznych.
- Prezentowanie znajomości:
- wybranych dzieł muzycznych, biografii i twórczości kompozytorów, szkół kompozytorskich i ugrupowań artystycznych,
- właściwych dla różnych epok: form i gatunków muzycznych, technik kompozytorskich, stylów muzycznych i praktyk wykonawczych,
- procesów (ciągłości, przeobrażeń, rozwoju, zaniku, afiliacji) występujących w muzyce kolejnych epok.
- Samodzielne rozwiązywanie zadań oraz formułowanie sądów i ocen zjawisk i procesów występujących w muzyce i kulturze muzycznej w oparciu o zapis nutowy, nagrania muzyczne, źródła tekstowe i ikonograficzne, encyklopedie, podręczniki, literaturę przedmiotu i medialne źródła informacji.
Źródło: star-net.pl, cke.edu.pl
J. Jankowska
Komentarze: