Stylizacja językowa na maturze (fot. Pexels)Stylizacja językowa na maturze (fot. Pexels)

Stylizacja językowa tekstu i jej typy

Matura z języka polskiego, oprócz opierania się na znajomości treści lektur, zawiera także zagadnienia związane z szeroko pojętą budową tekstu. Musisz mieć świadomość, że na egzaminie możesz zostać sprawdzony również z wiedzy o gramatyce języka polskiego. Nie zapominaj o powtórzeniu materiału z tego działu.

Co to jest stylizacja?

To celowe wprowadzenie do tekstu cech językowych, które są charakterystyczne dla innego stylu. Stylizacja może dotyczyć tekstów pisanych i mówionych oraz może obejmować cały tekst lub jego część.

Rodzaje stylizacji

W zależności od rodzaju stylu, którego elementy są wykorzystywane w tekście, wyróżniane są rodzaje stylizacji, takie jak:

  • archaizacja, czyli nadanie tekstowi cech dawnej wypowiedzi przez wprowadzenie archaizmów
  • dialektyzacja, która polega na wprowadzaniu do wypowiedzi gwary
  • kolokwializacja polegająca na nadaniu wypowiedzi cech języka potocznego

Funkcje archaizacji

Zazwyczaj pisarze posługując się tym stylem, korzystają z jego zasobów z umiarem. Im więcej jest elementów archaizacji, tym tekst jest dla współczesnego czytelnika trudniejszy. Najczęściej archaizację stosuje się, aby:

Przybliżyć realia minionych epok
„Zapach pieczonych mięs jął właśnie rozchodzić się od stosu, łechcąc nozdrza i podniebienie. Pachoł wydobył je z żaru i podał na latercynowej misie. Poczęli jeść, a gdy przyniesiono spory worek mołdawskiego wina uszytej z koźlej skóry, wnet zawiązała się żywa rozmowa.”

Ogniem i mieczem Henryk Sienkiewicz
Nadać tekstowi podniosły charakter
„Toć nie tylko chrześcijanin, ale poganin rzymski, gdyby powstał z grobu i obaczył ludzi, których teraz nazywają cywilizowanymi, tedy obruszyłby się gniewem i zapytałby, jakim prawem nazywają siebie tytułem, który pochodzi od słowa civis, obywatel.”

Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego Adam Mickiewicz
Uzyskać tekst komiczny lub ironiczny

„Spójrzcie jednakowoż prawdzie w oczy, panowie. Ze strony Ferranta cudów oczekiwać nie należy. […] U niego nic, tylko książki, kodeksy, paragrafy, regulaminy, no i te jego dowody, dowody i jeszcze raz dowody. Jak w tej facecji o kozie i kapuście. Nie znacie? Zamknęli raz kozę w obórce z głową kapusty. Rano kapusty ani śladu, a koza sra na zielono. Ale dowodów brak, świadków nie ma, tedy sprawa umorzona, causa finita.”

Sezon burz Andrzej Sapkowski
 Śmierć Podbipięty pod Zbarażem, ryc. Juliusza Kossaka (fot. Wikipedia)
Śmierć Podbipięty pod Zbarażem, ryc. Juliusza Kossaka (fot. Wikipedia)

Funkcje dialektyzacji

Z tego rodzajem stylizacji mamy do czynienia, gdy autor świadomie oddaje w tekście sposób wyrażania się, charakterystyczny dla osób zamieszkujący dany region. Dialektyzację stosuje się, by:

Podkreślić wiejskie pochodzenie bohatera
„RADCZYNI
No, moja ty urocza panno młoda, jakże wy sobie będziecie żyli?
PANNA MŁODA
A tak-ta, tak-ta, cy jo wim,
Jescem sie nie zgodała ś nim.”

Wesele Stanisław Wyspiański
Przybliżyć sposób porozumiewania się i myślenia mieszkańców wsi
„Gospodyni to była, gospodyni!… Juści, że i mamrot, i przeklętnica też, że i dobrego słowa nikomu dać nie dała i cięgiem się z babami za łby wodziła… ale zawżdy żona i gospodyni! – Tu westchnął pobożnie na jej intencję, i żal go jeszcze większy dusił, bo przypominał, jak to bywało…”

Chłopi Władysław Reymont
Przedstawić realia życia na wsi
„W sobotę to jeździł do miasta, gdzie u rejenta zapisał Boryna sześć morgów Jagusi… Wrócił późno i z twarzą podrapaną, bo że był ździebko napity, to już na wozie chciał był Jagnę brać, ale tyla wziął, co pięścią, a pazurami mu dały. A w domu z nikim nie mówił, choć i Antek cęgiem nasuwał mu się na oczy, ino zaraz legł spać, jak stał, w butach i kożuchu, aż rano Józia zaczęła mamrotać na niego, że pierzynę błotem pomazał.”

Chłopi Władysław Reymont
Obraz namalowany przez Stanisława Wyspiańskiego pt. Chochoły (fot. Wikipedia)
Obraz namalowany przez Stanisława Wyspiańskiego pt. Chochoły (fot. Wikipedia)

Funkcje kolokwializacji

Autor posługując się kolokwializacją włącza do swoich tekstów słownictwo potoczne przez równoważniki zdań, powtórzenia, czasami nawet wypowiedzi pozbawione porządku logicznego i składniowego. Ta stylizacja często występuje w literaturze współczesnej, a jej wykorzystywanie pozwala na:

Przedstawienie opisywanej rzeczywistości w wiarygodny sposób
„Wylecieliśmy na Chłodną. Ulica była w chmurach. Rudych i burych. Od cegieł, dymu. Jak to się ustało, zobaczyliśmy straszną zmianę. Rudoszary pył siedział na wszystkim. Na drzewach. Na liściach. Gruby na centymetr chyba. I to zniszczenie. Jedna wacha ubyła. Ale jakim kosztem. Zresztą zaczęło się już zmieniać. Na niespokojnie. I na coraz gorzej.”

Pamiętnik z powstania warszawskiego Miron Białoszewski
Oddanie kolorytu sytuacyjnego, wzmocnienie komunikatywności
„Gienek przerwał pracę i wtedy następowało konsylium, możliwie najwnikliwsze, naszpikowane fachowymi wyrazami, niepojętymi w żaden sposób dla zwykłego śmiertelnika.”

Baza Sokołowska Marek Hłasko
Ocenę stylu – ośmieszenie i zanegowanie
„I tak siedzą w trzewi firmy Life and die otchłaniach, Szymon Rybaczko, który mówi i Woźniak, który się z tym, co mówi Szymon, zgadza, telefonu szukają do jakiejś osoby znanej, ale też umiarkowanie, aby wszystko niszowości miało znamię, w alternatywnych klimatach było utrzymane, względem kultury oficjalnej marginalnie, aby trafić do tych wszystkich punktów i wegetarian zbuntowanych.”

Paw królowej Masłowska

Zachęcamy również do zapoznania się z materiałami, które omówiliśmy w tym artykule, ale w wersji filmowej:

Podsumowanie

Na egzaminie maturalnym z języka polskiego, w teście zamkniętym, występują zadania skupiające się na określeniu stylizacji językowej zwykle jakiegoś fragmentu tekstu. Mamy nadzieję, że po zapoznaniu się z artykułem i dodatkowymi materiałami filmowymi, nie sprawią Ci one kłopotu.

J.K.

 

Dodaj komentarz:

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

facebook