Książka z lat 20tych (fot.Pixabay)Książka z lat 20tych (fot.Pixabay)

Grupy literackie w Polsce w okresie dwudziestolecia międzywojennego

Jeśli czytając taki tytuł wiecie już czym było dwudziestolecie międzywojenne, punkt dla Was! Przypomnimy sobie podstawowe fakty. Pamiętacie w jakim okresie trwało? Dwudziestolecie międzywojenne inaczej może być nazywane międzywojniem, określa czas, który przypada na lata 1918-1939, czyli okres między wojnami światowymi.

Cechy dwudziestolecia międzywojennego:

  • pochwała rewolucji, siły ludu, prymitywnej sztuki
  • poczucie osamotnienia i uniformizacji
  • dwudziestolecie międzywojenne było okresem rozkwitu polskiej kultury, literatury, sztukinauki i filozofii. Powstawały nowe uczelnie, czasopisma kulturalne, teatry i galerie sztuki.

Kiedy już wiemy, kiedy trwała ta epoka, przyjrzymy się grupom literackim, które występowały w Polsce. Zaczynajmy!

EKSPRESJONIŚCI

Skupiali się wokół czasopisma „Zdrój”, które było wydawane w latach 1917 – 1922 przez poetę Jerzego Hulewicza.

Cechami tego nurtu było:

  • Zakładanie, że sztuka jest wyrazem osobowości artysty
  • Sięgnięcie po folklor i nawiązywanie do tradycji ludowej
  • Nurt sięgał do średniowiecza, baroku i romantyzmu
  • Wyrażanie uczuć
  • Piękno i harmonia.

Członkowie:

  • Jan Kasprowicz napisał zbiorów wierszy: „Z chałupy”, „Krzak dzikiej róży”
  • Stanisław Przybyszewski napisał „Synowie ziemi”
  • Jarosław Iwaszkiewicz napisał „Panny z Wilka”
  • Emil Zegadłowicz napisał „Zmory”
  • Kazimierz Wierzyński napisał „Róża wiatrów”
  • Jerzy Wittlin napisał „Elementarz humoru”
Tradycja ludowa, wieś, folklor - cechy charakterystyczne dla eksperjonistów - for.Pixabay
Tradycja ludowa, wieś, folklor – cechy charakterystyczne dla ekspresjonistów – for.Pixabay

SKAMANDER

Poeci skupiali się wokół czasopisma „Skamander”, który był miesięcznikiem literackim. Wydawane było w Warszawie w latach 1920-1927 i 1935-1939. Innym czasopismem, wokół którego skupiali się poeci było czasopismo „Wiadomości Literackie”, który był tygodnikiem. Ukazywał się w latach 1924-1939. Poeci spotykali się w kawiarni “Pod Pikadorem”. Wcześniej poeci wydawali czasopismo studenckie „Pro arte et studio”, a w 1918 założyli kabaret artystyczny „Pod Pikadorem”.

Głównymi cechami było:

  • Bezprogramowość
  • Zachwyt nad życiem
  • Elementy języka potocznego
  • Nawiązanie do filozofii poprzedniej epoki
  • Poezję wiązali z teraźniejszością
  • Wzorzec poety-uczestnika
  • Poezja codzienności.

Członkowie:

  • Julian Tuwim napisał „Kwiaty polskie”
  • Jan Lechoń napisał „Karmazynowy poemat”
  • Antoni Słonimski napisał „Popiół i wiatr”
  • Kazimierz Wierzyński napisał „Ziemia-Wilczyca”
  • Jarosław Iwaszkiewicz napisał „Panny z Wilka”
Kabaret artystyczny „Pod Pikadorem” w latach 20-tych (fot.Pixabay)
Kabaret artystyczny „Pod Pikadorem” w latach 20-tych (fot.Pixabay)

FUTURYŚCI

Działali w latach 1919-1921. Swoje poglądy publikowali w „jednodniufkach”. Futuryści wydali wiele wierszy między innymi „Gga”, „Manifesty futuryzmu polskiego”, „Nuż w bżuhu”. Lubili spotkania z publicznością.

Głównymi cechami było:

  • Odrzucenie przeszłości i tradycji
  • Posługiwanie się celową prowokacją
  • Odrzucenie zasad ortograficznych w pisowni
  • Rezygnacja z zasad gramatycznych
  • Sztuka ma prowokować, szokować i zaskakiwać.

Członkowie:

W Krakowie:

  • Tytus Czyżewski napisał „Kolenda”
  • Bruno Jasieński napisał „But w butonierce”
  • Stanisław Młodożeniec napisał „W dolinie małej wody”

Skupiali się w klubach: „Katarynka” i „Gałka muszkatołowa”.

W Warszawie:

  • Anatol Stern napisał „Z motyką na słońce”
  • Aleksander Wat napisał „Mój wiek”
Celowa prowokacja i błędy ortograficzne, brak gramatyki - to czym futuryści szokowali! fot.Pixabay
Celowa prowokacja i błędy ortograficzne, brak gramatyki – to czym futuryści szokowali! fot.Pixabay

AWANGARDA KRAKOWSKA

Pierwsza awangarda. Poeci współpracowali z czasopismem „Zwrotnica” założonym w 1922 r. w Krakowie przez Tadeusza Peipera.

Założenia, ogłoszone były w broszurze „Nowe usta” z 1925 r. i zbiorze „Tędy” z 1930 r. Oba teksty napisane zostały przez Tadeusza Peipera.

 Cechy Awangardy Krakowskiej:

  • Kult 3 x M: miasto, masa, maszyna, które były symbolami nowej cywilizacji
  • Artysta jako konstruktor, poezja jako „budowa pięknych zdań”
  • Postulat tworzenia „ekwiwalentów uczuć”
  • Zbliżenie rytmu poezji do rytmu prozy
  • Kult nowości
  • Precyzyjna budowa wiersza.

Członkowie:

  • Tadeusz Peiper napisał „Tędy. Nowe usta”
  • Julian Przyboś napisał „Kwiat nieznany”
  • Jan Brzękowski napisał „W drugiej osobie”
  • Jalu Kurek napisał „Ocean Nie-Spokojny”
  • Adam Ważyk napisał „Serce granatu”
Miasto, masa, maszyna - awangarda krakowska (fot.Pixabay)
Miasto, masa, maszyna – awangarda krakowska (fot.Pixabay)

Podsumowanie

Przedstawiliśmy Wam grupy literackie w Polsce w okresie międzywojennym. Warto mieć je na uwadze przygotowując się do matury. Na maturze próbnej w 2014 roku był wiersz Juliana Tuwima „Staruszkowie”, a motywem zadania była starość jako doświadczenie człowieka. Czy poradzilibyście sobie z takim tematem? Na stronie możecie przeczytać artykuł o dziełach i twórcach w dwudziestoleciu międzywojennym. Zachęcamy do zapoznania się, warto!

 

Dodaj komentarz:

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

facebook