Arkusz maturalny z wiedzy o tańcu na poziomie podstawowym w 2011 składał się z dziesięciu stron, na których umieszczono 15 zadań ? czternaście zamkniętych różnego typu oraz jedno otwarte. Zdający mieli na rozwiązanie matury 120 minut. Maksymalnie można było zdobyć 50 punktów.
W zadaniu 1. należało przyporządkować kierunki tańca ich twórcom. Maturzyści mieli nieco utrudnione zadanie ? z sześciu podanych nazw tańców musieli wybrać cztery. Podobnie wyglądało zadanie 2, w którym trzeba było połączyć nazwiska znanych choreografów z tytułami baletów, które stworzyli. 3. polegało na uzupełnieniu trzech luk odpowiednimi terminami, których maturzysta powinien domyślić się z kontekstu zdań. W 4. należało uzupełnić schemat genealogiczny tańca współczesnego nazwiskami artystów tworzących tę genealogię.
Zadanie 5. polegało na ocenie poprawności opisów, dotyczących japońskich form teatralnych. Maturzyści musieli wpisać w ostatnią kolumnę tabelki F (fałsz) lub P (prawda). 6. zostało podzielone na dwie części ? pierwsza z nich polegała na podaniu nazwy tańca, przedstawionego na dwóch ilustracjach, w drugiej natomiast trzeba było zaznaczyć dwie charakterystyczne cechy tego tańca. W 7. należało przypisać nazwy elementów teatru do opisów podanych w tabelce. 8. polegało na zaznaczeniu prawidłowej odpowiedzi na pytanie ?Który z wymienionych choreografów odtworzył w swoim balecie styl i atmosferę włoskiej komedii dell?arte??, a następnie podaniu nazwy słynnego zespołu, w którym choreograf zadebiutował.
W zadaniu 9. maturzyści mieli podać nazwę tańca historycznego, który przedstawiono na ilustracji. W 10. należało dobrać do nazwisk choreografów po dwa tytuły dzieł, które podano pod tabelą. 11. polegało na analizie domyślnego ruchu tanecznego, jaki przedstawiono na ilustracji oraz omówieniu krótko kierunku tańca. Zdający musieli zawrzeć w swoich wypowiedziach:
- opisanie formy i kompozycji ruchu,
- podanie nazwiska twórcy i nazwy kierunku tańca,
- omówienie czterech cech charakterystycznych tego kierunku.
Kolejne zadanie, 12., zostało podzielone na 3 pytania. Wszystkie odnosiły się do znanych choreografów polskich i zagranicznych. W 13. należało podpisać trzy zdjęcia nazwami regionów, z których pochodzą przedstawione na nich stroje ludowe. 14. polegało na dobraniu do opisów w tabeli odpowiednich nazw zwyczajów ludowych. W ostatnim zadaniu, 15., maturzyści musieli podać tytuły baletów przedstawionych na trzech ilustracjach.
Pobierz arkusz w PDF na swój komputer:
Lub zobacz go online:
Karolina Macha, źródło: CKE