Arkusz maturalny z informatyki składał się z dwóch części. Pierwsza zawierała 3 zadania i w ciągu 60 minut można było uzyskać maksymalnie 15 punktów. Druga część zawierała kolejne 3 polecenia. Do ich wykonania niezbędne było korzystanie z nośnika danych – tu w trakcie 150 minut można było otrzymać kolejne 35 punktów. Maturzyści wcześniej musieli zadeklarować system operacyjny, program użytkowy oraz środowisko programistyczne.
Arkusz zawierał pytania:
- Dotyczące tworzenia algorytmów;
- Polegające na analizie algorytmów;
- Zamknięte sprawdzające podstawową wiedzę z różnych obszarów informatyki;
- Programistyczne;
- Bazodanowe;
- Dedykowane dla arkusza kalkulacyjnego (można je było rozwiązać poprzez napisanie programu komputerowego).
Co nie stanowiło trudności?
W przypadku pierwszej części arkusza maturzyści nie mieli problemów z zadaniem 2.1, wymagającym uzupełnienia miejsc w drzewie wywołań funkcji pisz oraz podania odpowiedniej kolejności wywołań tej funkcji. Równie dobrze wyszło wykonanie polecenia 1.2, wymagającego od zdających podania złożoności czasowej algorytmu, który napisali.
W części praktycznej egzaminu maturzyści najlepiej poradzili sobie z zadaniem 6.1, wymagającym podania nazw wszystkich perfum zawierających w składzie określony produkt. Również dobrze poradzili sobie z poleceniem 5.1. Tu musieli oni podać liczbę dni, w których na obserwowanej „odległej planecie” temperatura była większa lub równa 20 stopniom i jednocześnie opady były mniejsze lub równe 5 mm. Część trzecia zadania 5. również okazała się dość prosta.
Co stanowiło trudności?
Największe problemy maturzyści mieli z czwartą częścią pytania 5. Zdający nie potrafili podać obliczeń właściwych dla dołączonej teorii Georga Nubisa. Podobne trudności sprawiało zadanie 4.3, w którym maturzyści musieli znaleźć najdłuższy ciąg kolejnych liczb, który spełniałby wskazane wymagania dodatkowe.
W części teoretycznej egzaminu trudności sprawiało polecenie 2.3. Tu maturzyści mieli trudność podania wzoru na łączną liczbę wywołań podanej funkcji.
Pobierz arkusz w PDF na swój komputer:
Lub zobacz go online:
Piotr Paszelke, źródło: CKE