Egzamin maturalny z fizyki na poziomie rozszerzonym składał się arkusza zbudowanego z 14 stron, w którym było w sumie 6 zadań. Maturzyści mieli 150 minut, w których można było uzyskać 60 punktów.
Pierwsze zadanie było związane z motorówką. Na wykresie przedstawiono zależność wartości prędkości motorówki względem brzegu od czasu. Motorówka pływała wzdłuż prostoliniowego brzegu rzeki z prądem i pod prąd. Przez cały czas silnik motorówki pracował z pełną mocą i wartość motorówki względem wody była stała. Prędkość wody w rzece także była stała i mniejsza od prędkości motorówki względem wody.
Maturzyści musieli obliczyć drogę, jaką przebyła motorówka w czasie 30 minut ruchu, wartość prędkości motorówki względem wody, narysować wykres zależności położenia x motorówki od czasu t. Za pomocą dodatkowych danych należało ustalić, która motorówka wcześniej powróci z przystani.
Zadanie 2 dotyczyło dwóch skrzynek i bloku. Należało dorysować i opisać wektory sił działających na obydwie skrzynki wzdłuż ich kierunków ruchu, wykazać, że podczas ruchu skrzynek ich przyspieszenie można wyrazić wzorem oraz skorzystać ze wzorów wyrażających II zasadę dynamiki dla bloku, pierwszej i drugiej skrzynki. W zadaniu 2.3 blok zastąpiono innym. Trzeba było określić, czy ta zmiana spowodowała wzrost przyspieszenia układu, czy spadek, czy też przyspieszenie się nie zmieniło. W zadaniu 2.5 maturzyści musieli podkreślić właściwe wyrażenie.
Zadanie 3 powiązane było z gazem doskonałym. Należało podkreślić poprawne stwierdzenia, określić zależność miedzy średnimi prędkościami cząsteczek tych gazów wpisując w lukach znaki wybrane spośród =, > i <. W zadaniu 3.3 na podstawie wykresu trzeba było stwierdzić, która z temperatur T1 i T2 jest wyższa. W zadaniu 3.4 na podstawie dodatkowych informacji trzeba było obliczyć końcowe ciśnienie gazu P3.
Dalej na podstawie wciąż to nowych informacji maturzyści musieli wykorzystać równanie van der Waalsa oraz wykazać czy ten gaz może być traktowany jak gaz doskonały.
Zadanie 4 dotyczyło przepływu ciepła. Na podstawie informacji należało wypisać właściwości procesów cieplnych, wyrazić jednostkę współczynnika k występującego we wzorze w jednostkach podstawowych układu SI, wyjaśnić, odwołując się do mikroskopowych własności substancji, dlaczego materiały o porowatej budowie są złymi przewodnikami ciepła, obliczyć moc cieplną oraz wykazać, że podana zależność jest prawdziwa.
Zadanie 5 wiązało się z agregatem prądotwórczym. Na podstawie podanych informacji należało podać nazwę zjawiska fizycznego będącego podstawą działania prądownicy prądu przemiennego, stworzyć schemat przedstawiający przemiany energetyczne w pracującym agregacie, obliczyć masę m oraz największą skuteczną wartość natężenie prądu, jaki może dostarczyć agregat. W kolejnych zadaniach należało wykazać, że podczas pracy agregatu liczba obrotów silnika może wynosić 2940 obr/min do 3060 obr/min. oraz, że całkowita sprawność agregatu przy pobieraniu 2/3 maksymalnej mocy stałej wynosi około16%. W zadaniu 5.7 należało obliczyć sprawność prądnicy agregatu, zaś w kolejnym zadaniu natężenie hałasu.
Ostatnie zadanie dotyczyło Słońca. Na podstawie podanych informacji należało uzupełnić opis, schematy reakcji jądrowych cyklu CNO, napisać nazwę prawa fizycznego i dwóch różnych rodzajów lekkich cząsteczek, które oprócz jądra helu powstają z czterech protonów. Następnie maturzyści musieli wyjaśnić, dlaczego reakcje syntezy mogą zachodzić tylko w wysokich temperaturach oraz dlaczego cykl CNO wymaga wyższych temperatur niż cykl p-p. Na koniec trzeba było wyjaśnić, dlaczego energię jądrową możemy uzyskiwać w procesach rozpadu jader ciężkich i w procesach syntezy jąder lekkich.
Link do arkusza:
Źródło: cke.edu.pl
J.Jankowska
Loading ...
