Egzamin na każdym poziomie składał się z dwóch części: pisemnej (Część I ? zadania rozwiązywane bez użycia komputera) oraz praktycznej (Część II ? zadania rozwiązywane z wykorzystaniem komputera).
Zadania w arkuszach sprawdzały wiadomości i umiejętności określone w standardach wymagań egzaminacyjnych.
Część I trwała 90 minut i składała się z 3 zadań otwartych, za które łącznie można było otrzymać 20 punktów.
Zadanie pierwsze było warte 8 punktów, składało się z czterech podpunktów a, b, c,d. W kolejnych punktach maturzysta musiał się wykazać:
- w a) znajomością podstawowych technik projektowania algorytmów (należało dokonać analizy działania funkcji rekurencyjnej dla wskazanych danych);
- w b) znajomością i rozumieniem zgodności algorytmu ze specyfikacją;
- w c) umiejętnością analizy liczby operacji wykonywanych w danym algorytmie;
- w d) znajomością podstawowych technik projektowania algorytmów: iteracji i rekurencji.
Najtrudniejszym do rozwiązania poleceniem był podpunkt b. Choć należało w nim tylko podkreślić właściwą odpowiedź, niewielu zdającym udało się wykonać zadanie poprawnie.
Zadanie drugie ? za 7 punktów, składało się natomiast z trzech podpunktów a, b, c. Sprawdzano w nich:
- w a) znajomość technik algorytmicznych i algorytmów (własności liczb całkowitych i naturalnych);
- w b) umiejętność analizy liczby operacji wykonywanych w danym algorytmie;
- w c) umiejętność zastosowania kolejnych etapów prowadzących do otrzymania poprawnego rozwiązania problemu: od sformułowania specyfikacji problemu po testowanie rozwiązania.
To zadanie również było trudne dla maturzystów.
Zdecydowanie najprostszym okazało się zadanie 3, które składało się z 5 pytań testowych, za które można było otrzymać 5 punktów. Poza podpunktem c, którego poziom wykonania szacuje się na 0,66, pozostałe uzyskały poziom wykonania powyżej 0,9. Oznacza to, że prawie wszyscy poradzili sobie z tymi zadaniami.
Część II, arkusz praktyczny, również składał się z 3 zadań. Maturzyści mieli 150 minut na ich rozwiązanie, a walczyli o zdobycie 30 punktów. Podobnie jak na poziomie podstawowym, arkusz na poziomie rozszerzonym zawierał trzy zadania sprawdzające:
- umiejętność programowania (zadanie 4.)
- wykonywanie obliczeń przy pomocy wbudowanych funkcji i zaprojektowanych formuł oraz graficznej ilustracji danych w arkuszu kalkulacyjnym (zadanie 5.)
- wykonywania podsumowań, statystyk i graficznych ilustracji danych w arkuszu kalkulacyjnym (zadanie 4.).
Zadanie czwarte miało charakter programistyczny. Choć w treści nie podano wprost, aby rozwiązanie było uzyskane przy pomocy samodzielnie napisanego programu komputerowego, jednak próba rozwiązania tego zadania z użyciem jakiegokolwiek innego programu narzędziowego skazywał zdającego na niepowodzenie. Zadanie zostało okazało się najtrudniejsze dla zdających, oba podpunkty, a i b, zostały sklasyfikowane na poziomie wykonania zadania nieco ponad 0,3.
Najważniejszym elementem w rozwiązaniu zadania piątego było skonstruowanie trójkąta Pascala – zasada jego tworzenia została opisana w treści zadania. Zadanie można było rozwiązać, pisząc odpowiedni program lub stosując formuły i funkcje (matematyczne, statystyczne i logiczne) arkusza kalkulacyjnego. W ostatniej części maturzysta musiał sporządzić reprezentację graficzną liczb budujących trójkąt Pascala i podzielnych przez 3.
Zadanie szóste to zadanie bazodanowe. Dane do zadania umieszczono w trzech plikach opisujących samochody wynajmowane od firmy leasingowej. Wiedza sprawdzana w tym zadaniu to:
- analiza problemu i zbioru danych, którego rozwiązanie wymaga zaprojektowanie i utworzenie relacyjnej bazy danych (tabel i relacji między nimi) z uwzględnieniem zawartych informacji
- wyszukiwanie informacji w bazie danych stosując różne techniki (w tym zapytania) oraz zastosowanie metod optymalizujących wyszukiwanie (indeksowanie)
Głosy maturzystów były różne. Na stronie SuperExpressu wypowiadali się m.in. użytkownik o nicku kokosik: ?Część druga prosta, zrobiłem wszystko. Część pierwsza koszmar? oraz Aekal: ?Ja osobiście wszystkie zadania liczyłem tylko z użyciem excela, nawet 4, w którym cyfry podzieliłem na kolumny i dalej już jakoś dało radę.?
Pobierz arkusz w PDF na swój komputer:
Lub zobacz go online:
Marta Kozownicka, źródło: CKE
Loading ...
