W 2011 roku egzamin maturalny z wiedzy o tańcu na poziomie rozszerzonym składał się z 3 części i zawierał w sumie 11 pytań ? 9 zamkniętych i 2 otwarte. Zdający mieli do zdobycia 50 punktu, a na rozwiązanie arkusza mogli przeznaczyć maksymalnie 180 minut.
Pierwsze zadanie było zadaniem otwartym i polegało na omówieniu ukazanego na filmie fragmentu dzieła tanecznego. Analiza musiała zawierać:
- warstwę treściową,
- strukturę formalną kompozycji ? układ i położenie ciała, cechy ruchu, kompozycję ruchu;
- kompozycję przestrzenną,
- warstwę dźwiękową,
- warstwę wizualną, scenografię.
W zadaniu 2. należało przypisać podanym w tabeli zespołom, artystów, którzy byli z nimi związani. 3. polegało na podaniu nazwy tańca oraz nazwiska choreografa przedstawionego na ilustracji baletu. W 4. należało podać nazwę tańca historycznego ukazanego na dwóch ilustracjach. W 5. maturzyści musieli przypisać pojęcia podanym w tabeli opisom.
Kolejne zadanie, 6., polegało na zaznaczeniu prawidłowych odpowiedzi. 7. podzielono na 3 podpunkty, w których należało zaznaczyć jedną z czterech odpowiedzi. Każde z pytań odnosiło się do choreografów baletów. W kolejnym zadaniu, 8., należało połączyć nazwy tańców z trzema ilustracjami. 9. polegało na podaniu nazw polskich tańców narodowych, jakie ujęto w dwóch opisach. W 10. podano trzy ilustracje przedstawiające różne balety. Maturzyści musieli odpowiedzieć na dwa pytania do każdego ze zdjęć ? jak nazywa się przedstawiony balet oraz przez jakiego choreografa został stworzony.
W ostatnim zadaniu, 11., należało napisać wypracowanie na jeden z podanych tematów:
- Zanalizuj i oceń środki artystyczne, z jakich korzystała Maguy Marin, tworząc nowatorską wersję baletu ?Kopciuszek? do muzyki Sergiusza Prokofiewa;
- Wyjaśnij i oceń, dlaczego George?a Balanchine?a można nazwać twórcą i propagatorem stylu neoklasycznego w balecie.
Pobierz arkusz w PDF na swój komputer:
Lub zobacz go online:
Karolina Macha, źródło: CKE
Loading ...
