Matura z chemii trwała 180 minut. W tym czasie uczniowie musieli wykonać 41 zadań (niektóre składały się z kilku poleceń). Maksymalnie można było uzyskać 60 punktów.
Pierwsze cztery zadania dotyczyły bromu, jego właściwości, budowy i związków chemicznych, jakie tworzy. W poleceniu 5 trzeba było wykazać się znajomością budowy i właściwości cząsteczki tlenku siarki(VI).
W zadaniu 6 należało wyjaśnić, dlaczego chlorek potasu i chlorek sodu nie mogą tworzyć kryształów mieszanych. W następnym poleceniu uczniowie musieli uzupełnić zdania opisujące budowę i właściwości lodu. Dwa następne zadania oparte były na przedstawionym procesie otrzymywania tlenku siarki(IV) z redukcji siarczanu(VI) wapnia (anhydrytu) węglem w temperaturze 900 °C.
W zadaniu 11 trzeba było zaprojektować doświadczenie, w wyniku którego można otrzymać czysty stały chlorek magnezu. W następnym poleceniu należało porównać pH opisanych roztworów. W zadaniu 13 uczniowie musieli uzupełnić zdania na temat kwasu chlorowego(I) i kwasu chlorowego(III). Następne polecenie dotyczyło roztworów wodnych i znajdujących się w nich kationów i anionów.
15 i 16 należało wykonać w oparciu o zilustrowane doświadczenie. Natomiast w 17 poleceniu trzeba było rozpoznać opisaną przemianę i dopasować do niej wykres. W 18 zadaniu należało obliczyć stężenie molowe nasyconego wodnego roztworu azotanu(V) potasu w temperaturze 20 °C.
Zadanie 19 sprawdzało wiedzę z zakresu soli i reakcji, w których można je otrzymać. Polecenia od 20 do 22 należało wykonać na podstawie opisanego doświadczenia. Zadanie 23 dotyczyło manganianu(VII) potasu i jego reakcji z kwasem szczawiowym. W kolejnym poleceniu uczniowie musieli określić, czy podane zdania są prawdziwe.
Zadania 25-27 trzeba było wykonać na podstawie doświadczenia z udziałem dwóch różnych węglowodorów. W poleceniu 28 należało rozpoznać, o jakim alkoholu jest mowa oraz podać jego wzór i rzędowość. Dwa następne zadania dotyczyły dwóch przedstawionych związków organicznych. W poleceniu 31 trzeba było obliczyć pH wodnego roztworu kwasu etanowego o określonych właściwościach i parametrach.
Zadanie 32 dotyczyło cząsteczki furfuralu. W następnym poleceniu maturzyści musieli porównać wartości stałych dysocjacji kwasu pirogronowego i kwasu etanowego oraz zaprojektować związane z tym doświadczenie. W 34 poleceniu trzeba było zaznaczyć poprawne dokończenie zdania. Zadanie 35 związane było z wzorami monosacharydów i sposobów ich przedstawienia. W następnym poleceniu należało rozpoznać tłuszcze na podstawie ich wzorów i uszeregować je w odpowiedniej kolejności.
Polecenie 37-40 dotyczyło wodnych roztworów glukozy, fenolu (benzenolu), glicerolu (propano-1,2,3-triolu) i glicyloalanyloglicyny. Ostatnie zadanie sprawdzało wiedzę z zakresu opisanego tripeptydu.
Pobierz arkusz w PDF na swój komputer:
Lub zobacz go online:
A.Szczykutowicz, źródło: CKE
Loading ...
