Na maturze z geografii na poziomie podstawowym uczniowie zmierzyli się z 31 zadaniami. Za rozwiązanie wszystkich zadań można było uzyskać maksymalnie 50 punktów. Aby zaliczyć egzamin, należało uzyskać 30 proc. punktów. Czas przeznaczony na pracę to 120 minut. Do arkusza dołączona była barwna mapa. Resztę pomocy naukowych zdający mogli znaleźć w środku.
W zadaniach od 1. do 9. źródłem była mapa przedstawiająca fragment Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Większość poleceń wymagała krótkich odpowiedzi. Tylko jedno z nich zaliczało się do typu „abcd”. Uczniowie zmierzyli się m.in. z problemem turystyki w Mikołajkach, odczytywaniem położenia, typami genetycznymi jezior oraz działalnością człowieka.
Dalsze zadania również opierały się na materiałach źródłowych. Pojawiły się mapy dotyczące: rozkładu opadów atmosferycznych, zasięgu stref klimatycznych, rozmieszczenia miejscowości, występowania gleb w Polsce oraz położenia parków narodowych. Dodatkowe źródła, które również pojawiły się w arkuszu, to: fragmenty tekstu, struktury wiekowe i płciowe oraz dane klimatyczne.
Zadania, z jakimi przyszło zmierzyć się uczniom, zahaczały o większość dziedzin geograficznych opracowanych według normy programowej w liceum. Polecenia od 10. do 31. w większości wymagały odpowiedzi opartych nie tylko na załączniku, ale także na wiedzy pozaźródłowej. Polecenia, z jakimi walczyła młodzież, to m.in. określenie stref klimatycznych, uzupełnianie tabel, podanie podobieństw i różnic w ludności wiejskiej i miejskiej, przyporządkowanie terminom opisów podanych w arkuszu. obliczanie wielkości produkcji oraz opisanie korzyści płynących z nowych technologii.
Arkusz nie należał do trudnych, ale pojawiło się kilka zadań opisowych, w których maturzyści musieli wykazać się nie tylko wiedzą, ale umiejętnością wysnuwania logicznych i konkretnych wniosków. Podczas rozwiązywania pracy młodzież mogła korzystać z kalkulatora, linijki oraz lupy.
Źródło: cke.edu.pl
Katarzyna Kujawa
Loading ...
