Arkusz egzaminacyjny z historii muzyki na poziomie podstawowym składał się z 23 stron, w których zawarte zostało 30 zadań. Dodatkowo dołączono płytę z przykładami dźwiękowymi, które związane były z zadaniami : 11,12 i 13. By osiągnąć maksymalny wynik, maturzyści musieli uzyskać 100 punktów.
Zadania 7,8 i 9 wymagały od zdających umiejętności poprawnego korzystania z informacji. W zadaniu 7 należało rozpoznać w nutach techniki basso ostinato, natomiast w zadaniu 8 określić epokę, w której powstał utwór.
W arkuszu oprócz zapisów nutowych występowały ilustracje. W zadaniu 11 przedstawiono wnętrze trzech zabytkowych budowli z tej samej epoki. W połączeniu z trzema przykładami muzycznymi należało określić epokę, z której pochodzą oraz dobrać utwory do przedstawionych ilustracji. Okazało się to najłatwiejszym zadaniem w całym egzaminie.
Równie istotna była znajomość chronologii wybitnych dzieł muzycznych. Sprawdzało to zadanie 19, natomiast zadania 21 i 22 wymagały znajomości twórczości trubadurów i truwerów.
Trudnym dla zdających okazała się znajomość chronologii z historii muzyki np. szkół kompozytorskich (zadanie 14), nazw notacji (zadanie 16), dzieł muzycznych (zadanie 19) oraz technik kompozytorskich (zadanie 27).
Zadaniem końcowym, za które można było uzyskać największą ilość punktów, bo aż 12, było zadanie 30, które wymagało od maturzysty skonstruowania własnej wypowiedzi na temat charakterystyki koncertów Johanna Sebastiana Bacha. Okazało się, że było to bardzo trudne zadanie dla maturzystów.
Pobierz arkusz w PDF na swój komputer:
Lub zobacz go online:
Małgorzata Sierocińska, źródło: CKE