Maturzyści piszący fizykę rozszerzoną mieli do rozwiązania 5 głównych zadań, składających się kilku podpunktów w czasie 150 minut. Łącznie 31 poleceń, za które można było uzyskać 60 punktów.
Arkusz sprawdzał przede wszystkim umiejętność korzystania ze źródeł, analizy danych oraz wykonywania obliczeń. Zadania obejmowały również wiedzę z poziomu podstawowego. Tematyka dotyczyła głównie zjawisk związanych z ruchem i siłami, oddziaływaniami w przyrodzie, energią, światłem oraz budową i ewolucją Wszechświata.
Najłatwiejsze okazały się dwa podpunkty z zadania 2. W pierwszym należało narysować wykres zależności temperatury cieczy od czasu dla danych zawartych w tabeli oraz uzupełnić szkic przebiegu krzywej na wykresie. W drugim trzeba było obliczyć, jak zmieniała się szybkość przepływu ciepła z naczynia z wodą do otoczenia, w miarę upływu czasu. Większych problemów maturzyści nie mieli również z trzecim poleceniem w zadaniu 1, gdzie należało obliczyć wartość prędkości początkowej ciała.
Najsłabiej natomiast poszły podpunkty z zadania 4. Abiturienci mieli problemy z ustaleniem rodzaju nośników większościowych w półprzewodniku określonego typu, z analizą wykresu i ustaleniem właściwości oporu elektrycznego fotorezystora oraz z wyznaczeniem natężenia oświetlenia fotorezystora.
CKE ocenia maturę rozszerzoną z fizyki jako umiarkowanie trudną. Zadań bardzo łatwych było dwa, trudnych dziewięć, natomiast reszta była na poziomie średnim. Nie było poleceń bardzo trudnych.
Pobierz arkusz w PDF na swój komputer:
Lub zobacz go online:
A.Szczykutowicz, źródło: CKE
Loading ...
