Egzamin maturalny z fizyki składał się z grupy 12 zróżnicowanych zadań. W ciągu 3 godzin przeznaczonych na udzielenie odpowiedzi, maturzyści mieli szansę uzyskać łącznie 60 punktów.
Grupy zadań dzieliły się na pomniejsze polecenia i tych łącznie było 27 – 11 miało charakter zamknięty, a 16 charakter otwarty. Pytania te sprawdzały wiadomości oraz umiejętności z pięciu obszarów wymagań:
- Znajomości i umiejętności wykorzystywania pojęć i praw fizyki, aby za ich pomocą wyjaśnić procesy i zjawiska zachodzące w przyrodzie;
- Analiz tekstów popularnonaukowych (np. tekst o złożach uranu) wraz z oceną ich treści.
- Wykorzystania i przetwarzania informacji udostępnionych w formie m.in. schematów, rysunków oraz tabel.
- Budowy prostych modeli fizycznych i matematycznych, aby móc dzięki nim opisać zjawiska.
- Planowania i wykonywania prostych doświadczeń, a następnie analizy ich wyników.
Z jakimi poleceniami maturzyści nie mieli problemów?
Jako stosunkowo łatwe maturzyści ocenili dwa zadania: 3.1 oraz 12. Pozostałe w większości nie były uznawane za jednoznacznie trudne, niemniej jednak ich wykonanie dla około połowy zdających stanowiło wyzwanie.
Co było niezwykle trudne do rozwiązania?
W arkuszu maturalnym znalazło się kilka zadań zdecydowanie trudniejszych do wykonania. Były to polecenia: 3.3, 4., 6.2 oraz 9.2. Najtrudniejsze jednak okazało się zadanie 10.3 wymagające dokonania obliczeń związanych z objętością i ciśnieniem gazu w trakcie pracy silnika cieplnego. Podobnie polecenie 7.3 – w nim maturzyści w ramach rozwiązania mieli obliczyć ogniskową soczewki dwuwklęsłej na bazie opisu obiektu widzianego przez tę soczewkę.
Pobierz arkusz w PDF na swój komputer:
Lub zobacz go online:
Piotr Paszelke, źródło: CKE
Loading ...
